اجداد و نیاکان پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم )، یکتاپرست و خاندانى پاک بودند، او افزون بر پاکى نسب و خاندان و از تربیت بالایى برخوردار بود و از خردسالى از زشتى ها و پلیدى هاى بت پرستى و اخلاق فاسد مردم مکه بیزار بود و از آنان دورى مى کرد. او از همان دوران نوجوانى مورد توجه و عنایت خداوند و تحت تربیت ویژه او بود. على (علیه السلام ) از این دوره تربیتى و آمادگى وى چنین یاد مى کند:

اینها اعمالی است که انجام دادن آنها متعلق به همه ماه است و اختصاصى به روز معینی ندارد و آن چند مورد است

۱- در تمام ایام ماه رجب دعای ذیل را که روایت شده امام زین العابدین(علیه السلام) در حجر در غره خواندند، خوانده شود:

"یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِکُلِّ مَسْأَلَهٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ الصَّادِقَهُ وَ أَیَادِیکَ الْفَاضِلَهُ وَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَهُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِىَ حَوَائِجِى لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ ."

 

ماه رجب از ارزش و شرافت بسیار بالایی برخوردار است و این شرافت و ارزش بدان دلیل است که این ماه یکی از ماههای حرام و یکی از زمانهای ویژه‌ دعا است.

بر پایه برخی از روایات این ماه، ماه حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است.

 

اوعبیده گوید: من همراه امام باقر علیه السلام بودم ، به هنگام سوار شدن به کجاوه اول من سوار مى شدم و سپس او. وقتى بر روى مرکب قرار مى گرفتیم حضرت به من سلام مى کرد و همانند مردى که رفیقش را به تازگى ندیده باشد احوالپرسى مى کرد و دست مى داد، و هنگام پیاده شدن پیش از من پیاده مى شد و وقتى از کجاوه پیاده مى شدیم سلام مى کرد مانند کسى که رفیقش را به تازگى ندیده باشد احوال پرسى مى کرد.

در سرزمین بین النهرین ^(۸۹) ، شهرى زیبا و پر جمعیت به نام بابل قرار داشت که روزگارى اسکندر آن را پایتخت ناحیه شرقى امپراطورى خود نمرود بود و طاغوتى دیکتاتور به نام نمرود فرزند کوش بن حام آن جا سلطنت مى کرد.
بابل پایتخت نمرود، غرق در بت پرستى و انحرافات مختلف و فساد بود. هوسبازى ، شرابخوارى ، قمار، آلودگیهاى جنسى ، فساد مالى و هر گونه زشتى ، از در و دیوار آن مى بارید.

سالهاى آغاز بعثت پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله ، سه نفر از سران و سرکشان شرک و کفر از قبیله قریش به نامهاى : ابوجهل ، ابوسفیان اخنس بن شریق ، شبى براى شنیدن آیات قرآن ، جداگانه کنار خانه پیامبر صلى الله علیه و آله رفتند (و هر کدام پیش خود فکر مى کرد که تنها او براى گوش ‍ دادن قرآن ، کنار منزل پیامبر صلى الله علیه و آله آمده است .)